Petent w urzędzie jest jak pies w schronisku.

Wolontariusze wyprowadzający psy na spacery także i w tę sobotę nie zawiedli! Psiaki cieszyły się światem po kilka razy:) Niestety, jest mało psów wychodzących z boksów w związku z czym połowa schroniska - w większości psy bojące się ludzi i niesocjalizowane oraz psy przebywające na kwarantannie, spędziły kolejny dzień, tydzień, miesiąc, a niektóre nawet rok – nie opuszczając boksu… Nadal nie widać, by robiono coś w kierunku ich socjalizacji  i dostosowania do adopcji.

W tym czasie z wybiegu skorzystał JEDEN pies, w dodatku taki, który ma problemy z łapami i spędza ten czas leżąc pod furtką.

Jeszcze raz powtórzymy – PO CO BYŁO BUDOWAĆ WYBIEG, JAK NIE MA KOMU GO OBSŁUGIWAĆ? Nie lepiej zmienić ludzi obsługujących schronisko i pozbyć się zarzewia wszelkich problemów?

Podobnie sprawa ma się z podłożem na jakim muszą przebywać zwierzęta zamknięte  na małej powierzchni boksów „hotelowych”. Dzisiejsze zdjęcia mówią same za siebie.

Także zdjęcie siatki okrywającej dół boksu, na wysokości psa, gdzie jest on narażony na urazy.

W związku z tym, mamy pytanie do urzędników, którzy odpowiadają na Państwa skargi dotyczące schroniska twierdząc, że celem naszego bloga jest jedynie oskarżanie schroniska: czy zdjęcia robione w schronisku i dokumentujące na bieżąco rzeczywistość są fałszywe? Czy naprawdę ktoś ma w to uwierzyć? Urzędnicy traktują ludzi zatroskanych losem zwierząt – naszych zwierząt!  w taki sam sposób  jak obsługa w schronisku  traktuje zwierzęta. Dlatego nie dziwi brak podjęcia właściwych decyzji w sprawie pomocy zwierzętom i utrzymywanie starego stanu rzeczy. 
Całe szczęście propaganda, która sprawdzała się przez wiele lat i zamykała ludziom usta, już nie działa. Coraz więcej osób wie - także dzięki blogowi, że w schronisku wcale nie jest tak, jak to jednostronnie przedstawia  w gazetach kierownik wystawiający sam sobie laurkę. Dzięki upublicznianiu rzeczywistości jaka panuje w schronisku jest tylu wolontariuszy, którzy coraz rzadziej dają się zniechęcić pracownikom i przychodzą dalej mimo ich humorów. 
Największym sukcesem będzie zatem wymiana obsługi albo oddanie zarządzania tym miejscem organizacji pro zwierzęcej. Dlatego też, nie ustawajmy w działaniach, bo tylko większością możemy coś zmienić na lepsze.

***************

Cztery nowe smutki, które trafiły w tym tygodniu do psiego więzienia.

Sympatyczny kołtunik rozpaczliwie domagający się uwagi i głaskania.

Piękna suczka w typie psa myśliwskiego – wesoła, energiczna i radosna.

Prawdziwy „misiek” o wyjątkowym wyglądzie – duży i masywny na krótkich łapkach. Pies trafił do schroniska po jakimś wypadku – ma trudno gojącą się ranę za uchem, która nie może zaschnąć. Oprócz tego ma wiele starych strupów wokół szyi i przetarcie od noszenia obroży. Psiak ma także dużą krzywiznę łapek. Jednak wszystko to nadrabia swoim urokiem i pogodnym usposobieniem.

I najmłodsza „dziewczynka” – przeurocza suńka z bródką jak u teriera. Panicznie bała się mężczyzn, teraz już bardziej oswojona z rzeczywistością i tuląca się do rąk.

Zawalczysz o nie?...